Eind 2017 ging ik met Jan, een bevriende fotograaf, naar een heidegebied waar in 2010 een hevige brand heeft gewoed. Het resultaat van die brand is na al die jaren nog duidelijk zichtbaar.
Er was mist voorspeld en dat leek ons een mooi moment om te gaan. Helaas was er geen sprake van mooie mistflarden of grondmist. Het was gewoon erg grijs. Door het gebruik van een zoomlens wordt de mist wat beter zichtbaar.
Maar toen de zon er even doorheen wilde prikken, werd het toch wel mooi. Bovenstaande boom veranderde enorm toen ik er even omheen liep. Wat een ander standpunt kan doen met je onderwerp.
Helaas heb ik de onderkant niet goed in de gaten gehouden. :-(
Jammer dat sommige bomen zijn afgezaagd. De rechte stompen zijn zo lelijk. De dode bomen met hun grillige takken steken mooi tegen de donkere lucht af.
Toen we de heide verlieten zei ik al dat ik terug wilde gaan als er sneeuw lag. Helaas moesten we daarvoor wachten tot afgelopen zaterdag. Maar op deze laatste winterse dag van het seizoen lukte het nog net om een paar sneeuwlandschappen te fotograferen.
Een groene boom in maart. Het lijkt een eik, maar het zal wel een den zijn.
De heide ligt bezaaid met dode takken, een teken dat de natuur zelf mag opruimen.
Met deze foto sluit ik mijn blog af. Over deze ben ik zelf wel tevreden. De boom staat mooi vrij en de brandschade is nog steeds zichtbaar. Ook het licht werkte fijn mee.
